အေကာင္းဆံုးသမားေတာ္ဟု ဆိုၾကေသာ္လည္း
ကြ်န္ေတာ့အတြက္ေဆးရွာမေတြ႔ေသး၍ ထင္သည္ ။ အတိတ္ဆိုေသာ စကားလံုးအား စာရြက္ေပၚတြင္
ခ်ေရးလိုက္သည့္အခါတို္ငး္
ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွ တဆစ္ဆစ္ နာက်င္ေနဆဲပင္ ။ ကြ်န္ေတာ့၏ အိပ္ယာေဘးတြင္ မင္နီမ်ားျဖင့္
အမွတ္အသားျပဳထားေသာ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားပါသည့္
ျပကၡဒိန္ေလးမ်ားနွင့္ ရႈတ္ပြေနဆဲပင္ျဖစ္သည္ ။
+++++++ သိပၸံပညာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း
ကြဲေနတဲ့အသည္းကို ျပန္မဆက္နိုင္ဘူး +++++++++++
ကြ်န္ေတာ့နွလံုးသား ေသြးတိတ္ခ်ိန္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္မည္နည္း....။ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ အခုထိ
မသိေသးေသာ ပုစာၦတပုဒ္အျဖစ္ ရွင္သန္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္ ။
.............................................(2)....................................................................
ပန္းတပြင့္နွင့္အျပိဳင္ သူမ လွလြန္းပါသည္ ။ ထိုသူမ၏ရပ္၀န္းတြင္ လိပ္ျပာမ်ား ၾသဘာေပးဘူးသည္ ။
ေလေျပမ်ားလြင့္ေမ်ာခဲ့ဘူးသည္ ။ သူမ၏မခို႔တရို႕ ရယ္သံတပိုင္းတစနွင့္ပင္ ကြ်န္ေတာ့၏ အသက္ရွဴသံမ်ား
စည္းခ်က္လြဲခဲ့ရသည္ ။ တခုတ္တရ ျပံဳးျပလိုက္သည့္အခါတိုင္းတြင္ ကြ်န္ေတာ္ဆိုသည္မွာ
လြင့္ပ်ံေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့သည္ ။ထုိမွ်ေလာက္အထိပင္ သူမသည္ ကြ်န္ေတာ့အား ျပဳစားထားနိုင္လြန္းပါသည္ ။
............................................(3)......................................................................
သူမနွင့္ကြ်န္ေတာ္သည္ တိမ္မေတာက္ေသာ ညေနခင္းမ်ားအား အတူတကြ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကဖူးသည္ ။
တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္ ျပိဳင္ဆိုင္ခဲ့ေသာ အနမ္းမ်ားတြင္ အေရာင္မ်ားမပါခဲ့ေခ် ။ အစိုးမရေသာ
ေလေျပမ်ားကိုပင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ၾကားသို႔ အ၀င္ခံရန္ စိုးရြံ႕ခဲ့ၾကသည္ ။
ဆုတ္ကိုင္ထားေသာတြဲလက္မ်ားတြင္ ေခြ်းေစးမ်ားပ်ံသည္အထိ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရဲရင့္ခဲ့ၾကသည္ ။
တေယာက္မ်က္၀န္းမ်ားအား တေယာက္ ဘာသာျပန္ဆိုရင္း ကြ်န္ေတာ္နွင့္သူမ အိပ္မက္မ်ားအား
မွ်ားခဲ့ၾကသည္။ကြ်န္ေတာ္ရြတ္ဆိုျပတတ္ေသာ ကဗ်ာမ်ားအား မ်က္လံုးေလးမွိတ္၍
သူမနားေထာင္ေနခဲ့ဘူးသည္ ။ တိုက္ဆိုင္လြန္းစြာပင္ ထိုေန႔မ်ားသည္ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားသာ ျဖစ္သည္ ။
နဂါးတေကာင္၏မ်က္ေစာင္းဆန္ဆန္ လွပေနေသာ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားျဖစ္သည္ ။
.......................................(4)..............................................................................
ကြ်န္ေတာ္နွင့္သူမ၏ တနဂၤေႏြေန႔ရက္မ်ားသည္ ရက္ရာဇာမ်ားအား ခံုမင္စြာျဖတ္သန္းျပီးေနာက္
ျပႆဒါးဆန္ဆန္ အလန္႔တၾကား ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္ ။ ထိုေန႔သည္ ကြ်န္ေတာ့္၏ နွလံုးအိမ္အတြင္း၌
ဓါးထစ္ထားသကဲ့သို႔ စြဲထင္ေနေသာ (13) ခုေျမာက္ တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္သည္ ။သူမနွင့္ စေတြ႔သည္မွစ၍
(13)ပတ္ေျမာက္ တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္သည္ ။
ငါ့ကိုအိမ္ကလူတေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ေပးဖို႔စီစဥ္ေနၾကျပီ
သူမေျပာေသာ စကားအဆံုးတြင္ ကြ်န္ေတာ့၏ေကာင္းကင္သည္ ရုတ္ရင့္ၾကမ္းတမ္းစြာ မဲေမွာင္သြားေလသည္ ။
အဆက္မျပတ္ ခုန္ေနေသာ နွလံုးခုန္သံသည္ ရထားတစင္း ခုတ္ေမာင္းသြားသကဲ့သို႔ ၾကမ္းရွစြာ
တိုး၀င္သြားေလသည္ ။
နင္ဒီည ငါ့ကို လာခိုးပါလား
သူမဆက္ေျပာေသာစကားသည္ ကြ်န္ေတာ့္အား အားငယ္ဆုတ္ယုတ္သြားေစသည္ ။ ကြ်န္ေတာ့္၏
မ်က္၀န္းမ်ားတြင္ မ်က္ရည္မ်ားတြဲခိုေနသည္ထင္သည္ ။ ေကာင္းကင္တြင္ ငွက္မ်ားမရွိ ။ ပတ္၀န္းက်င္တြင္
ေလေျပမ်ားမရွိ ။ အရာရာ တိတ္ဆိတ္သုဥ္းလြန္းလွသည္ ။ စာအုပ္တအုပ္ ကဗ်ာတပုဒ္နွင့္
ကြ်န္ေတာ့၏ညမ်ားတြင္ နတ္သမီး အိပ္မက္ဆိုသည္မွာ.........။
ျဖည္းညင္းစြာ ယမ္းခါမိေသာ ကြ်န္ေတာ္၏ နွလံုးသားသည္ သူမ၏ေရွ႕တြင္ ျပိဳလဲ က်ဆံုးခဲ့ေလျပီ ။
ဘယ္လို ...ဒါဆို နင္ငါ့ကို အေပ်ာ္သက္သက္တြဲခဲ့တာပဲလား
နင္သတၱိမရွိပါဘူးဟာ....
စကားသံတို႔ေပ်ာက္ဆံုး...။ မ်က္ရည္တို႔ျဖင့္ လႊမ္းေသာ ေကာင္းကင္ေအာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္
ရပ္ေနခဲ့သည္ . ဆံုနိင္ရန္ အမွတ္မရွိေသာ မ်ဥ္းျပိဳင္နွစ္ေၾကာင္းအသြင္နွင့္ျဖစ္သည္ ။
ဒါဆို ငါသြားေတာ့မယ္..နင့္ကိုနႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္..ထာ၀ရအတြက္ေပါ့
ေက်ာခိုင္းသြားေသာ သူမ၏ေျခသံမ်ားတြင္ ကြ်န္ေတာ့၏ ၀ိဥာည္ကပ္ျငိပါသြားသည္ ။ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နွင့္
ေရာက္လာခဲ့ေသာ အေမွာင္ေရာင္ေအာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္၏ ေန၀င္ခ်ိန္မွာ ေစာလြန္းေနခဲ့သည္ ။
.....................ေခ်ာကလက္
............................................ေခ်ာကလက္
......................................................................ေခ်ာကလက္ေလးေရ..
ရင္ဘတ္အတြင္းမွ ဆို႔တက္လာေသာ ေခၚသံမ်ားသည္ လည္ေခ်ာင္းမ်ားအတြင္း၌ ပင္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့သည္ ။
ဒီလိုနွင့္ပင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နွစ္ေယာက္ ဘယ္သူ႔မ်က္နွာမွမေထာက္ပဲ ေ၀းခ်င္တိုင္းေ၀းသြားခဲ့ေလသည္ ။
ပေဟဠိ မဆန္ ပံုျပင္မဆန္နွင့္ပင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ ရိုးရွင္းစြာ ေ၀းသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္ ။
................................................(5)...........................................................
သူမ၏ မဂၤလာပြဲက်င္းပေသာေန႔သည္ ထူးျခားတိုက္ဆိုင္စြာပင္ တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္ေလသည္ ။
0 comments:
Post a Comment