လွည္းယာဥ္ကေလးစီး
ထီးနီနီေလးေဆာင္းျပီး
ေခါင္းမျဖီးဘဲ လွေနတဲ့ မမ။
ကိစၥမရွိဘူး
ၾကယ္သံုးေလးပြင့္ေလာက္ ဆြဲခူး
အိပ္မက္အေထြအထူးေတြနဲ ့
ကြ်န္ေတာ့္ဖာသာရူးတာ။
မမ
သနပ္ခါးပန္းေလးပန္
ညဥ့္ယံမွာလည္း
ေမႊးတယ္။
မမ
ပုထုဇဥ္မမ
လူ၀တ္ေၾကာင္နဲ ့လွတယ္။
မမဟာ
စံပယ္ျဖဴျဖဴ
ကံေကာ္ျဖဴျဖဴ
စံကားပန္းျဖဴျဖဴ။
မမဟာ
ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္ၾကည္လႊာ
မမဟာ
ကြ်န္ေတာ့္ လက္ေဗြရာ။
ကြ်န္ေတာ့္ နံေဘးက
ပုရိသတို ့ရဲ ့ေရွ ့ေရး
မမအေၾကာင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္ ေတြးမိေပါ့။
မမအျပံဳးကိုရတဲ့ေန ့ကစလို ့
အေမွာင့္ပေယာဂေတြနဲ ့
တေရးနိုးတိုင္း
ကြ်န္ေတာ္ ထထကတယ္။
မမ မ်က္ေစာင္းက
အေၾကာင္းသံုးပါးမေရြး
ကြ်န္ေတာ့္မွာ
ပံုျပင္ေသးေသးေလးေတြထဲ
ျပဳတ္ျပဳတ္က်ရ။
မမက ျမိဳ ့ၾကီးသူ
ကြ်န္ေတာ္က ေက်းေတာသား
မတရားတာေတာ့ အမွန္ပဲ။
မမေျခတစ္လွမ္းအေရြ ့
ကမာၻ ့ဘဏ္ထဲက ကုေဋတစ္သန္း
ကြ်န္ေတာ့္ ေရွ ့ကို ေရာက္လာေစ့ခ်င္တယ္။
မမက ေဒါက္ျမင့္ ဖိနပ္စီးတဲ့အခါ
ကြ်န္ေတာ္က တာယာဖိနပ္စီးတယ္၊
မမက ကိုယ့္ကားကိုယ္ေမာင္းသြားတဲ့အခါ
ကြ်န္ေတာ္က သူမ်ားႏြားေက်ာင္းရတယ္။
မမ
မမဟာ
ကိုလႊမ္းမိုးသီခ်င္းထဲက
ဟိုအစ္ကိုၾကီးရဲ ့ မခင္နွင္းဆီ။
မမဟာ
ဆရာေအာင္ျခိမ့္ရဲ ့ ဂႏၱ၀င္မမ။
ေလာကမ်ားရဲ ့ ေကာင္းျမတ္ျခင္းတရား
မမ ဖ၀ါးမွာကပ္တြယ္ေနပါလား။
ကြ်န္ေတာ္ဆိုတာက
ငရဲက်မွာထက္
မမ မုန္းမွာကို ပိုေၾကာက္တဲ့ ေသြးေႏြးသတၱ၀ါ။
မမ ျပံဳးရင္
ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ ပိုပို မုန္းမိရဲ ့။
သလင္းေက်ာက္သား၊
စကားမဲ့ ေရအိုးစင္၊
အေမ့ ပံုျပင္ထဲက နတ္သမီး၊
မမ ဟာ ကြ်န္ေတာ္မပိုင္တဲ့ ထီးကေလးျဖစ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္က ႏြားေက်ာင္းသား
ျမက္ခင္းစိမ္းကို ခ်စ္တယ္။
မမက စစ္ဘုရင္မ
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ထိပ္က
အလံျဖဴကို ရသြားခဲ့သူ။
စစ္ျမင္းေတြေမာင္း
တံပိုးခရာေတြ တေထာင္းေထာင္းနဲ ့
အရွင္လတ္လတ္ ဘ၀ေျပာင္းရေပါ့။
မမက
ျမန္မာလို ယဥ္တယ္၊
အဂၤလိပ္လို လွတယ္။
ျမစ္ေရၾကီးမယ့္ ေနာင္နွစ္မ်ား
နယူးေယာက္ျမိဳ ့ရဲ ့ အေခါင္အျမင့္ဖ်ားမွာ
မမ ေဟာမယ့္တရား
ကြ်န္ေတာ္ နာမယ္။
ေနာင္နစ္မ်ားစြာ
ေနာင္နွစ္မ်ားစြာ
ကြ်န္ေတာ့္ မမ
ဒီလိုေလးပဲ
လွေနပါေစ။
ဤကမာၻေျမ
ဤကမာၻေရ
ဤကမာၻေလ
မမပဲ ပိုင္ဆိုင္ေစ။
တိုက္ပံုမ၀တ္တတ္ဘူး
ဖိနပ္ပါးပါးပဲ စီးတယ္
ကားမွန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ရုပ္ကုိယ္ ျပန္ၾကည့္ဖူးတယ္
ဒီလိုပဲ ကြ်န္ေတာ္က
ေပါ့ပါးတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္
မမ အသက္ရွဴရတာ မြန္းမွာ စိုးရဲ ့။
အဂၤလိပ္လို မေျပာတတ္လို ့
ေကာ္ဖီမေသာက္ဘူး
........ ..........
မမ ရယ္တယ္။
မမ
ျမိဳ ့ၾကီးသူ မမ။
ကြ်န္ေတာ့္ကေလးဘ၀က
ေက်ာင္းအက်ၤ ီအျဖဴေလး
ကြမ္းေသြးေတြ စြန္းေပ
အေမ့မလည္း မ်က္ရည္ေ၀ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္
မမကို ခ်စ္တာ
ပုဒ္မအေပါင္းနဲ ့ ျငိစြန္းခဲ့ရ။
မမ မစီးတဲ့ ဖိနပ္အေဟာင္းေလး
ကြ်န္ေတာ္ေငးၾကည့္ေနမယ္။
မမ ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ လမ္းတကာ
ကြ်န္ေတာ့္ေသြးေတြ လဲ့ျဖာေစမယ္။
မမ
ျမိဳ ့ၾကီးသူမမ
ကေခ်သည္ဘ၀နဲ ့
ကြ်န္ေတာ္ ကျပပါ့မယ္။
နားဆင္ေလာ့
ရႈေလာ့
ခံစားေလာ့။
................(ေန႔သစ္)
ကြ်န္ေတာ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ ညီငယ္ေလးေန႔သစ္ရဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ
Subscribe to:
Posts (Atom)
