ၾကယ္ေၾကြလို႔လား ---
သူငယ္ခ်င္း မင္းဟာ
ယံုၾကည္ရာကို ရင္ေသြးလိုလည္း ေမြးခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္း မင္းဟာ
ဒဏ္ရာေတြကို ဆီမီးလိုလည္း ထြန္းခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္း မင္းဟာ
ကိုယ့္အနာ ကိုယ့္လွ်ာနဲ႔သပ္ ရွင္တတ္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။
သူငယ္ခ်င္း မင္းဟာ
ကိုယ့္အေရျပား ကိုယ္လႊာ
ကိုယ့္အရိုး ကိုယ္ အပ္လိုေသြး၊ ကုိယ့္၀တ္စံု ကိုယ္ခ်ဳပ္လို႔
က်က်နန လွခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။
သူငယ္ခ်င္း
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ၾကယ္အစင္းစင္းေၾကြတဲ့
ေဟာဒီကမာၻေျမရဲ႕ အနာတရေတြကို
ဒီကေန႔ ေနအျပင္းျပင္းပူတဲ့ ကမာၻေျမရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကို
လက္ဖ၀ါးနဲ႔ကာကြယ္ဖို႔ ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ကမာၻေျမရဲ႕ ေၾကကြဲျခင္းဓာတ္ျပားထဲ
မင္းရဲ႕ကဗ်ာေတြ မာတိကာစီဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။
သြားႏွင့္သူငယ္ခ်င္း
ေက်ာင္းနံရံတ၀ိုက္
ေဒါင္းအလံ ျပန္စိုက္တဲ့တေန႔
ငါတို႔ .......။ ။
.................. မင္းကိုႏိုင္
ဆရာတာရာမင္းေ၀၏ အသုဘအခမ္းအနား မွာ ကိုမင္းကိုနိုင္ရြတ္ဆိုခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment