ေအဒီ 2800...
ရုပ္ဖ်က္၀င္ေရာက္လာတဲ့ အရြယ္လြန္ ကန္႔သတ္မဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ကြဲျပားျခားနားေနတဲ့ အေရာင္စံုအျမင္သီအိုရီ
ခလုတ္နွိပ္လိုက္ရံုနဲ႔ ျဖစ္တည္လာတဲ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇေကာက္ေၾကာင္း
သံသရာဆိုတာ ၾကားဖူးနား၀ ရွိရံုမွတပါး
အ၇င္းအနွီးေတြနဲ႔ ဇာစ္ျမစ္မဲ့လူတန္းစား
အရိပ္ေတြေရြ႔တယ္.
အလင္းေတြေရြ႕တယ္..
"ေန" ေသ "လ " ေသ ကမာၻသစ္ထဲ
အတိတ္မရွိ အနာဂတ္မရွိ တခုထဲေသာ ပစၥဳပၸန္ေပၚက
" လူေယာင္ေဆာင္ေသာ လူ "
ခပ္ေအးေအး ေသြးေတြစီးတယ္...။
ယဥ္ေက်းမႈမရွိ....လူၾကီးလူငယ္ျပႆနာမရွိ...ရာဇ၀တ္မႈမရွိ
ဂီတမရွိ...ကဗ်ာမရွိ....အသားအေရာင္ ကြဲျပား/ ခြဲျခားမႈမရွိ
ျပိဳင္ပြဲမရွိ....အိပ္မက္မရွိ....အစိမ္းေရာင္မရွိ
သဘာ၀မ်ဥ္းေကြးေတြနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ရိုး၇ာ...ေန႔မဲ့ ညမဲ့ ၀ိဥာည္မဲ့
ယႏၱရားဆန္ဆန္ ေဖာ္ျမဴလာ အျပံဳး
ပံုစံခြက္ထဲက ခုန္ေပါက္ဆြဲသံုး
နဴကလီးယားစြမ္းအင္သံုးခ်စ္သူမ
ခလုတ္နွိပ္လိုက္တိုင္း ျပံဳးျပံဳးျပတယ္
ဒိုင္ေမးရွင္းလြန္ျပဇာတ္ ..စက္ရုပ္တသိုက္နဲ႔ညီညာဖ်ဖ်
လက္ခုပ္သံအတုေတြနဲ႔ စည္စည္ကားကား လွတယ္...။
ေ၀းျခင္း နီးျခင္း ကင္းမဲ့ျခင္း မရွိ
လက္ေဖ်ာက္တခ်က္အတီးမွာတင္ သံသရာၾကီးအသစ္ျဖစ္တယ္
ေမြးဖြားျခင္း ေသဆံုးျခင္း မကြဲမျပား
ဇီ၀ကမၼ ျဖစ္စဥ္ဆိုတာ အိပ္ယာ၀င္ တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္.......။
ေအဒီ 2000 သမိုင္းေၾကာင္းေျပာတိုင္း
အန႔ံပါတဲ့ ၾကက္သြန္ေတြကို လြမ္းတယ္.............။။....။။
ပန္းေ၀တံခါးပိတ္
အလြမ္းေတြရွိထားေၾကာင္း
'ပန္းေ၀' သိလားေမးခ်င္တယ္..
လမ္းေတြ႔ရင္ေခၚခြင့္မပိုင္ပါဘူး
ကြ်မ္းေျမ့ခ်င္ေမွ်ာ္လင့္နိုင္မွာလားရယ္လို႔
ခိုး၀ွက္ကာ အၾကည့္ပုန္းေတြနဲ႔
တိုးရွက္ရာ မခ်ိဆံုးပါပဲ
ျငိထံုးလာ အလြမ္းေတြေ၀ေတာ့
'ပန္းေ၀' သိမယ္.....။
ကိုယ့္မ်က္ရည္ ကိုယ္မေတြ႔ရွာပါဘူးတဲ့
ညိွဳ႕ခ်က္ေတြ အငိုေ၀ွ႔ပါရင္း
ကမာၻခ်ဥ္းေအာင္ ပန္ေတာ္ပြင့္မဲ့
သခင့္အတြက္ ပန္းေတြရယ္
ႏြမ္းေလတယ္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ေျဖရူး
ေၾသာ္...တို႔ဘ၀က
တမ္းမေျပတယ္ေနာ္ မ်က္ရည္ဦး....။
ေနွာင္တြယ္ကာ ခက္တာပဲ ပန္းရယ္လို႔
ေရွာင္ဖယ္ကာ မ်က္နွာလႊဲစမ္းခ်င္တာေပါ့
ေက်ာင္းခန္းဆီ ေျခလွမ္းေတြ အေရာက္ယူဆဲမွာပင္
တစ္ေယာက္သူေနာက္လူ ေတြ႔ေနနွင့္ျပီမို႔
ရင္နွင့္စြာ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေပမဲ့
ျမင္ခြင့္မွာ အေဖာ္အသစ္ေတြနဲ႔
" ပန္းေ၀" ရယ္
(တို႔ေလ...)
မေခၚျဖစ္ပါဘူး......။
......................................................(တာရာမင္းေ၀)
ဆရာတာရာမင္းေ၀ရဲ႔ ကဗ်ာမ်ားစြာထဲမွ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုးေတြထဲက တပုဒ္ပါ
'ပန္းေ၀' သိလားေမးခ်င္တယ္..
လမ္းေတြ႔ရင္ေခၚခြင့္မပိုင္ပါဘူး
ကြ်မ္းေျမ့ခ်င္ေမွ်ာ္လင့္နိုင္မွာလားရယ္လို႔
ခိုး၀ွက္ကာ အၾကည့္ပုန္းေတြနဲ႔
တိုးရွက္ရာ မခ်ိဆံုးပါပဲ
ျငိထံုးလာ အလြမ္းေတြေ၀ေတာ့
'ပန္းေ၀' သိမယ္.....။
ကိုယ့္မ်က္ရည္ ကိုယ္မေတြ႔ရွာပါဘူးတဲ့
ညိွဳ႕ခ်က္ေတြ အငိုေ၀ွ႔ပါရင္း
ကမာၻခ်ဥ္းေအာင္ ပန္ေတာ္ပြင့္မဲ့
သခင့္အတြက္ ပန္းေတြရယ္
ႏြမ္းေလတယ္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ေျဖရူး
ေၾသာ္...တို႔ဘ၀က
တမ္းမေျပတယ္ေနာ္ မ်က္ရည္ဦး....။
ေနွာင္တြယ္ကာ ခက္တာပဲ ပန္းရယ္လို႔
ေရွာင္ဖယ္ကာ မ်က္နွာလႊဲစမ္းခ်င္တာေပါ့
ေက်ာင္းခန္းဆီ ေျခလွမ္းေတြ အေရာက္ယူဆဲမွာပင္
တစ္ေယာက္သူေနာက္လူ ေတြ႔ေနနွင့္ျပီမို႔
ရင္နွင့္စြာ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေပမဲ့
ျမင္ခြင့္မွာ အေဖာ္အသစ္ေတြနဲ႔
" ပန္းေ၀" ရယ္
(တို႔ေလ...)
မေခၚျဖစ္ပါဘူး......။
......................................................(တာရာမင္းေ၀)
ဆရာတာရာမင္းေ၀ရဲ႔ ကဗ်ာမ်ားစြာထဲမွ ကြ်န္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုးေတြထဲက တပုဒ္ပါ
တနဂၤေႏြေယာင္ေဆာင္တဲ့ တနဂၤေႏြ
တနဂၤေႏြဟာ
ေရာမေခတ္ ကြ်န္ပိုင္ရွင္တံဆိပ္ သံပူတံုးကို ကိုင္လာတယ္
အဲဒီသံပူတံဆိပ္ထဲမွာ တနဂၤေႏြေယာင္ေဆာင္တဲ့ တနဂၤေႏြ တခ်ပ္ရွိတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
၀တ္ေကာင္းစားလွေတြရွိတယ္
တခါတေလ လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ သူ႔ကိုသူ ၀တ္ဆင္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ထီးကိုင္ရမွာလက္ေညာင္းတတ္သူျဖစ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ ႏြမ္းရိေနတဲ့ အေရျပားအရွည္ၾကီးနဲ႔
တခါတခါ ေဟာင္းေနတဲ့ေကာင္းကင္အတြက္ ေခါင္းကုတ္ေနတတ္ေသးတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
သူ႔တကိုယ္စာ အလင္းအတြက္ ညနဲ႔ စစ္ခင္းတတ္ေသးတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
အဆက္မျပတ္တဲ့ေလာကဓံကို ခဏေလး ဇစ္ဆြဲပိတ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ေၾကာက္တတ္တဲ့ ေၾကာင္ေလးတေကာင္လို ေခြေခါက္ေနတယ္
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ က်ားသစ္တေကာင္လိုလဲ ဟိန္းေဟာက္ေနတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ ကင္းလြတ္ရာ နယ္ေျမလဲ ျဖစ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ ျပိဳင္ဆိုင္မႈတခ်ိဳ႕တေလရဲ႔ ရင္ခုန္သံလဲျဖစ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ညေနခင္းေတြနဲ႔လွပေနတဲ့ သနပ္ခါးရန႔ံေတြရဲ႔ စုရပ္ျဖစ္တယ္
တခါတေလ ေရဆိုးေျမာင္းထဲက ျမဳပ္လွည့္ေပၚလွည့္ နို႔ဆီခြက္ျဖစ္တယ္
ဒါေပမဲ့ တနဂၤေႏြဟာေလ
သူ႔ကိုယ္သူ တနဂၤေႏြျဖစ္မွန္း မသိရွာဘူး
............................................................အုပ္စိုးၾကီး + မင္းလုလင္
ေရာမေခတ္ ကြ်န္ပိုင္ရွင္တံဆိပ္ သံပူတံုးကို ကိုင္လာတယ္
အဲဒီသံပူတံဆိပ္ထဲမွာ တနဂၤေႏြေယာင္ေဆာင္တဲ့ တနဂၤေႏြ တခ်ပ္ရွိတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
၀တ္ေကာင္းစားလွေတြရွိတယ္
တခါတေလ လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ သူ႔ကိုသူ ၀တ္ဆင္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ထီးကိုင္ရမွာလက္ေညာင္းတတ္သူျဖစ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ ႏြမ္းရိေနတဲ့ အေရျပားအရွည္ၾကီးနဲ႔
တခါတခါ ေဟာင္းေနတဲ့ေကာင္းကင္အတြက္ ေခါင္းကုတ္ေနတတ္ေသးတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
သူ႔တကိုယ္စာ အလင္းအတြက္ ညနဲ႔ စစ္ခင္းတတ္ေသးတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
အဆက္မျပတ္တဲ့ေလာကဓံကို ခဏေလး ဇစ္ဆြဲပိတ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ေၾကာက္တတ္တဲ့ ေၾကာင္ေလးတေကာင္လို ေခြေခါက္ေနတယ္
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ က်ားသစ္တေကာင္လိုလဲ ဟိန္းေဟာက္ေနတယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ ကင္းလြတ္ရာ နယ္ေျမလဲ ျဖစ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ ျပိဳင္ဆိုင္မႈတခ်ိဳ႕တေလရဲ႔ ရင္ခုန္သံလဲျဖစ္တယ္
တနဂၤေႏြဟာ
ညေနခင္းေတြနဲ႔လွပေနတဲ့ သနပ္ခါးရန႔ံေတြရဲ႔ စုရပ္ျဖစ္တယ္
တခါတေလ ေရဆိုးေျမာင္းထဲက ျမဳပ္လွည့္ေပၚလွည့္ နို႔ဆီခြက္ျဖစ္တယ္
ဒါေပမဲ့ တနဂၤေႏြဟာေလ
သူ႔ကိုယ္သူ တနဂၤေႏြျဖစ္မွန္း မသိရွာဘူး
............................................................အုပ္စိုးၾကီး + မင္းလုလင္
Labels:
ကဗ်ာမ်ား
ဖေယာင္းတိုင္
ကိုယ္တိုင္ရွဴသြင္းလိုက္တဲ့ေလက
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကြ်မ္းေလာင္သြားေစတယ္
အေသြးအသားေတြ မခမ္းသေရြ႔
ငါ့အ၀ိဇၨာနဲ႔ငါ
မေသမခ်င္း လင္းတယ္...။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကြ်မ္းေလာင္သြားေစတယ္
အေသြးအသားေတြ မခမ္းသေရြ႔
ငါ့အ၀ိဇၨာနဲ႔ငါ
မေသမခ်င္း လင္းတယ္...။
Labels:
ကဗ်ာမ်ား
ဂီတနွင့္လူ
ခြင့္လြတ္ပါတယ္ သမီးရယ္
ေစာင္းၾကိဳးျဖတ္ခဲ့ရံုနဲ႔
ဂီတဆိုတာ အသက္မဲ့မသြားပါဘူး
ဟုတ္တယ္အေဖ
အဲ႕ဒီ႕ညတုန္းက
ၿမစ္ငိုသံေတာင္ ဂီတအပါးမွာ
ေပ်ာ္လို႕ၿမဴးလို႕
၀တ္လစ္စလစ္ေတြမ်ားတယ္အေဖ
ထားလိုက္ပါသမီးရယ္
ငိုသံေတြကို မထူမပါးယွက္ခ်ည္ျပီးရင္
၀တ္လစ္စလစ္ ဂီတ ကို အုပ္မိုးေပးၾကတာေပါ့
ဒါေတာ႕ဒါေပါ႔
အမွတ္မရွိတဲ႕သံစဥ္ေတြက်ေတာ႕
ဘယ္လိုပုဒ္က်ိဳးပုဒ္မနဲ႕
ဒဏ္နာနာခတ္မလဲအေဖ
သံစဥ္ေတြကို အျပစ္ေပးဖု႔ိ
ရက္စက္လြန္းပါတယ္ သမီးရယ္
ခပ္တိုးတိုးေလးပဲ ငိုလိုက္ပါ
ၿဖစ္ပါ႕မလား
သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕ေတာင္သိပ္ဟန္ပံုမရတာ
မလိုတာေတြၿဖဳတ္တပ္
ပိုေနတာေတြက်မွ
ဒုကၡတန္းလန္းနဲ႕ သမီးမွာ
ငိုခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ပိုပိုညစ္လာတယ္အေဖ
အေရာင္ဆိုးရြားတဲ့ ဒုကၡဆိုတာ
မ်က္ရည္မက်တတ္ဘူးသမီး
လူပီသဖို႔အတြက္ ဒုကၡကိုမ်က္ရည္တိုက္လိုက္စမ္းပါ
မရေတာ႕ဘူးအအေဖ
ေၿခရာလက္ရာပ်က္လြန္းေနၿပီ
သူ႕ဘက္ကိုယ္႕ဘက္ေတာင္
လွလွပပစည္းမၿခားတတ္မွေတာ႕
မထူးပါဘူး
စိတ္လိုလက္ရ ၀င္ရူးႏွမ္းဦးမွပါ
ေကာင္းတယ္ သမီး
မထိတထိ ၾကည့္ေနက်တဲ့ စည္းေတြမွာ
သမီးဘက္သမီး ျပန္ျပန္မေက်ာ္မိေစနဲ႔
ေခတ္ရဲ႔ အလင္းအတိုင္း သမီး ျပံဳးျပံဳးေလး ေမွာင္ထားလိုက္ပါ
ဟုတ္အေဖ
တစ္ခ်ီတစ္ခ်ီေတာ႕ကိုယ္႕ဘက္ကစက်ဴး
မွ ၿငိမ္ၿငိမ္က်သြားတဲ႕ ဂီတာေပါက္စေလးကို
ည.....................က်ရင္
နဲနဲေတာ႕...........
ပူေဇာ္လိုက္ပါသမီး
အဲ႕ဒီ႕ဂီတေပါက္စေလးကိုသမီးရဲ႕မ်က္ရည္ေတြနဲ႕
ပူေဇာ္လိုက္စမ္းပါ
အဲ႕ဒီ႕ဂစ္တာေလးထဲမွာ သမီးရဲ႕အနာဂါတ္ေတြ
မပုပ္သိုးေစခ်င္ဘူးကြယ္
သမီးရဲ႕မ်က္ရည္နဲ႕
ဂီတစစ္စစ္
ဒီည.............အေဖၾကားခ်င္တယ္သမီးငယ္
ဂီတာသပ္သပ္နဲ႕ေတာ႕
အငိုတိတ္ပံုမေပၚဘူး..အေဖ
သူတို႕စရိုက္ကိုက
ေလႏွင္ရာလြင္႕ခ်င္ေနတာကိုး......။
.........................................................................မင္းလုလင္ + အကယ္ဒမီ
ေစာင္းၾကိဳးျဖတ္ခဲ့ရံုနဲ႔
ဂီတဆိုတာ အသက္မဲ့မသြားပါဘူး
ဟုတ္တယ္အေဖ
အဲ႕ဒီ႕ညတုန္းက
ၿမစ္ငိုသံေတာင္ ဂီတအပါးမွာ
ေပ်ာ္လို႕ၿမဴးလို႕
၀တ္လစ္စလစ္ေတြမ်ားတယ္အေဖ
ထားလိုက္ပါသမီးရယ္
ငိုသံေတြကို မထူမပါးယွက္ခ်ည္ျပီးရင္
၀တ္လစ္စလစ္ ဂီတ ကို အုပ္မိုးေပးၾကတာေပါ့
ဒါေတာ႕ဒါေပါ႔
အမွတ္မရွိတဲ႕သံစဥ္ေတြက်ေတာ႕
ဘယ္လိုပုဒ္က်ိဳးပုဒ္မနဲ႕
ဒဏ္နာနာခတ္မလဲအေဖ
သံစဥ္ေတြကို အျပစ္ေပးဖု႔ိ
ရက္စက္လြန္းပါတယ္ သမီးရယ္
ခပ္တိုးတိုးေလးပဲ ငိုလိုက္ပါ
ၿဖစ္ပါ႕မလား
သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕ေတာင္သိပ္ဟန္ပံုမရတာ
မလိုတာေတြၿဖဳတ္တပ္
ပိုေနတာေတြက်မွ
ဒုကၡတန္းလန္းနဲ႕ သမီးမွာ
ငိုခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ပိုပိုညစ္လာတယ္အေဖ
အေရာင္ဆိုးရြားတဲ့ ဒုကၡဆိုတာ
မ်က္ရည္မက်တတ္ဘူးသမီး
လူပီသဖို႔အတြက္ ဒုကၡကိုမ်က္ရည္တိုက္လိုက္စမ္းပါ
မရေတာ႕ဘူးအအေဖ
ေၿခရာလက္ရာပ်က္လြန္းေနၿပီ
သူ႕ဘက္ကိုယ္႕ဘက္ေတာင္
လွလွပပစည္းမၿခားတတ္မွေတာ႕
မထူးပါဘူး
စိတ္လိုလက္ရ ၀င္ရူးႏွမ္းဦးမွပါ
ေကာင္းတယ္ သမီး
မထိတထိ ၾကည့္ေနက်တဲ့ စည္းေတြမွာ
သမီးဘက္သမီး ျပန္ျပန္မေက်ာ္မိေစနဲ႔
ေခတ္ရဲ႔ အလင္းအတိုင္း သမီး ျပံဳးျပံဳးေလး ေမွာင္ထားလိုက္ပါ
ဟုတ္အေဖ
တစ္ခ်ီတစ္ခ်ီေတာ႕ကိုယ္႕ဘက္ကစက်ဴး
မွ ၿငိမ္ၿငိမ္က်သြားတဲ႕ ဂီတာေပါက္စေလးကို
ည.....................က်ရင္
နဲနဲေတာ႕...........
ပူေဇာ္လိုက္ပါသမီး
အဲ႕ဒီ႕ဂီတေပါက္စေလးကိုသမီးရဲ႕မ်က္ရည္ေတြနဲ႕
ပူေဇာ္လိုက္စမ္းပါ
အဲ႕ဒီ႕ဂစ္တာေလးထဲမွာ သမီးရဲ႕အနာဂါတ္ေတြ
မပုပ္သိုးေစခ်င္ဘူးကြယ္
သမီးရဲ႕မ်က္ရည္နဲ႕
ဂီတစစ္စစ္
ဒီည.............အေဖၾကားခ်င္တယ္သမီးငယ္
ဂီတာသပ္သပ္နဲ႕ေတာ႕
အငိုတိတ္ပံုမေပၚဘူး..အေဖ
သူတို႕စရိုက္ကိုက
ေလႏွင္ရာလြင္႕ခ်င္ေနတာကိုး......။
.........................................................................မင္းလုလင္ + အကယ္ဒမီ
Labels:
ကဗ်ာမ်ား
လူရႊင္ေတာ္....(2)
ေသြးနဲ႔သားနဲ႔ ဟာသနဲ႔ေဆာက္တဲ့တံတိုင္း
မၾကာခဏျပိဳၾကတိုင္း ျပံဳးတယ္....
အစာမရွိတဲ့ အစာအိမ္နဲ႔ ဖိနပ္မပါတဲ့ ေျခေထာက္
စင္ေပၚေရာက္တိုင္း ဟာသေျမာက္တယ္
ဆီကခမ္းေနေပမဲ့
အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မီးေတာက္
စင္ေပၚေရာက္တိုင္း
ဟာသေျမာက္ေျမာက္
ထထေတာက္တယ္.......။
မၾကာခဏျပိဳၾကတိုင္း ျပံဳးတယ္....
အစာမရွိတဲ့ အစာအိမ္နဲ႔ ဖိနပ္မပါတဲ့ ေျခေထာက္
စင္ေပၚေရာက္တိုင္း ဟာသေျမာက္တယ္
ဆီကခမ္းေနေပမဲ့
အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မီးေတာက္
စင္ေပၚေရာက္တိုင္း
ဟာသေျမာက္ေျမာက္
ထထေတာက္တယ္.......။
Labels:
ကဗ်ာမ်ား
ၾကယ္မေလးအတြက္အလင္းဖတ္စာ
ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္မဟုတ္ဘဲ
ၾကယ္ကေလးတစ္စင္းကို ခ်စ္မိတဲ့အခါ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ . . . . သူ႔အနားက
အိမ္နီးခ်င္းၾကယ္တစ္စင္းျဖစ္သြား
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ . . . .
မွိတ္တုပ္မွိတ္တုပ္ျဖစ္ရတယ္ ၾကယ္ေလးေတြလို ။
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံဟာ ၾကယ္မေလးဆီ ႐ိုးေျမက်
ကၽြန္ေတာ္ မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္ရတယ္
ၾကယ္မေလးကိုခ်စ္မိသြားကတည္းက
ကၽြန္ေတာ္ဆံပင္နီမဆိုးခ်င္ေတာ့ဘူး
ဘာမွလည္းမဆိုင္ပါပဲနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ တီ႐ွပ္မ၀တ္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ဘာမွလည္းမဆိုင္ပါပဲနဲ႔
ၾကယ္မေလးရယ္ . . . . ကၽြန္ေတာ္က တကယ္ကိုခ်စ္မိသြားတာ
ဘာမွလည္းမဆိုင္ပါပဲနဲ႔ကြယ္ . . . . ေနာ္။
ၾကယ္မေလး . . . .
ဘယ္ကိုမ်ားေငးေနလဲ
ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲၾကည့္ ၊ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းပဲ . . . .
သိ ပါ ကြယ္ ။
လြမ္းတုိင္း . . . ေကာင္းကင္ေပၚေမာ့ ေမာ့ၾကည့္႐ံုနဲ႔
မေက်နပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ . . . .
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ လယ္ယာစိုက္ခင္းအျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးခ်င္လာတယ္
`သူမ´က ၾကယ္စိုက္ခင္းေလးေပါ့
ကၽြန္ေတာ္က ၾကယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးသမားေပါ့
ၾကယ္ပ်ိဳးသူေပါ့ . . . . အဲဒီလိုေလး . . . .
ျဖစ္ ခ်င္ တယ္ ။
သူ႔မ်က္လံုးေလးေတြကိုေရွ႕ထားၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ခ်င္တယ္
သူ႔အသံစူးစူးေလးကို ေ႐ွ႕ထားၿပီး
ကၽြန္ေတာ္သီခ်င္းဆိုျပခ်င္တယ္
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုေ႐ွ႕ထားၿပီး . . . . .
အင္း . . . ၾကယ္ေလးေရ . . .
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုေ႐ွ႕ထားၿပီး ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ
. . . . . . . မလန္႔ပါနဲ႔ ၾကယ္မေလးရယ္
ခ်စ္လို႔စတာပါကြယ္ ။
သမာ႐ိုးက်မဟုတ္ဘဲ
ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ကိုခ်စ္မိတဲ့အခါ
ကၽြန္ေတာ္ . . . ၾကယ္ၾကည့္သူတစ္ဦးျဖစ္သြား
ၾကယ္ကေလးေၾကြက်လာဖို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္
ကၽြန္ေတာ့္နံေဘးနားကို . . .
ကၽြန္ေတာ္ေလ . . .
`ဟိုတစ္ေန႔တုန္းက´ ကိုျပန္ေရာက္သြားေတာ့
ပြဲေတာ္ကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ျပန္ျမင္တယ္
ၾကယ္မေလးေရ . . . ၾကယ္မေလးေရ . . .
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၾကယ္မေလးယက္လုပ္တဲ့ အ၀တ္ေလးတစ္ထည္ျဖစ္ခ်င္တယ္
ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ၀တ္ဆင္တဲ့အခါ
ကၽြန္ေတာ္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖစ္သြားခ်င္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ဟာသူ႕ရဲ႕ မီးလင္းဖိုေလး
သူဟာကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေဆာင္းတြင္းေလး . . .
အဲဒီလိုလည္း ျဖစ္ခ်င္တယ္ ။
တကယ္ေတာ့ `သူမ´ဟာ
လွလွပပ ၾကယ္နတ္သမီးေလးတစ္ပါးမဟုတ္ပါဘူး
ေျပာင္စပ္စပ္ႏုိင္တဲ့ ၾကယ္႐ူးမေလးတစ္ဦးျဖစ္တယ္
ေျပာရင္းနဲ႔ကို . . . ခ်စ္ ခ်စ္လာမိတာ
ၾကယ္မေလးေရ . . . ကၽြန္ေတာ့္ဆီေၾကြပါ ။
ၾကယ္မေလးအတြက္ အလင္းေတြသြန္းထားတဲ့ဖတ္စာ
ဒီကဗ်ာေရးၿပီးေတာ့ ၾကယ္မေလးကို ေပးမဖတ္၀ံ့ျပန္ဘူး
႐ွက္တာေပါ့ကြယ္ . . . . ၾကယ္စင္မေလးရယ္
ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္မိသြားတဲ့အခါ . . . .
သူရႆဝါ
===============================================
===============================================
ဒီကဗ်ာေလးကိုဖတ္ျပီးၾကိဳက္လြန္းလို႔ ကိုသူရႆ၀ါဆီမွာ ခြင့္ေတာင္းျပီးတင္ထားတာပါ
ကိုသူရႆ၀ါက ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးျဖစ္ပံုေလးကိုလဲ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္ အမွတ္တရအေနနဲ႔ သူနဲ႔ေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၾကယ္မေလးရဲ႔ အစကိုလဲတင္ေပးလိုက္ပါတယ္..ေက်းဇူးပါ ကိုသူရႆ၀ါ
""အဲဒီကဗ်ာမေရးခင္ ေရွ႕ကဗ်ာေတြတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ဒႆနကဗ်ာေတြ ၊ ဘဝကဗ်ာေတြေလွ်ာက္ေရးေနတာ
နည္းနည္းၿငီးေငြ႕လာေတာ့ အခ်စ္ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးမယ္ဆိုၿပီး
အဲဒါေလးေရးျဖစ္တာ
အဲဒီလိုပံုစံမ်ိဳးက ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေတြစေရးတုန္းကပံုစံမ်ိဳးေလးေပါ့
စကားလံုးအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔
အဲဒါေလးကို အလြမ္းေျပျပန္ေရးတာပါ
း))
ၾကယ္မေလးဆိုတာက စကားလံုး အဆန္းျဖစ္ေအာင္ သံုးထားတာပါ ""
ၾကယ္မေလးဆိုတာက စကားလံုး အဆန္းျဖစ္ေအာင္ သံုးထားတာပါ ""
ေၾကြခဲ့တဲ့....မေၾကြေသးတဲ့.....ပန္းမဟုတ္ေသာပန္း
သူကေျပာတယ္
အခ်စ္ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရာတဲ့
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူဟာ အခ်စ္ရဲ႔ေက်းကြ်န္ျဖစ္လာတယ္
သူ႔ကို လူေတြက တခမ္းတနား က်ိမ္ဆဲၾကတယ္
သူလဲ ေလတိုက္ခံျပီး လူတလံုးသူတလံုးျဖစ္လာတယ္
တခ်ိဳ႕လူေတြက သူ႔အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔
သူ႔ကို ေမ့ေလ်ာ့သြားၾကတယ္
သူဆိုတာကို သူမွန္းမသိေတာ့တဲ့အထိ
သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္
သူ႔အမွတ္တရေတြ ေရးဖြဲ႔တယ္
သူ႔အေၾကာင္းဇာတ္ထုပ္ေတြမွာ သူကမင္းသားပဲ
(ဒါေပမဲ့)...
ဗီလိန္ဆန္ဆန္ ဇာတ္ရုပ္အေၾကာင္းေျပာတိုင္း
သူ႔ကို မထိတထိ သတိရၾကတယ္
သူ႔ကိုပံုၾကီးခ်ဲ႕ၾကတယ္
သူ႔ကို ခိုးကူးၾကတယ္
သူကေတာ့တိတ္တိတ္ေနတယ္
စကားတခြန္းပဲ ထပ္တလဲလဲေျပာတယ္
""စာရြက္ေပၚမွာေဘာပင္နဲ႔ေရးမွ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး
ေျမၾကီးေပၚမွာ တုတ္နဲ႔ေရးလဲ ကဗ်ာပဲ "" ....
သူထပ္တလဲလဲ ေျပာတယ္
ထပ္တလဲလဲေျပာတယ္
ထပ္.....တ......လဲ......လဲ ...ေျပာတယ္
ေျပာရင္းနဲ႔ သူလဲက်သြားတယ္
သူ႔ေဘးမွာ ကဗ်ာေရးတဲ့ တုတ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔
သူ႔ေဘးမွာ သူေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးနဲ႔
.......................................................................
...........................................................................
.......................................................................။။။။
=============================================
ကြ်န္ေတာ့လက္ေပၚမွာတင္ ဆံုးပါးသြားတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာေလး တနွစ္ျပည့္အမွတ္တရေလးပါ
အခ်စ္ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရာတဲ့
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူဟာ အခ်စ္ရဲ႔ေက်းကြ်န္ျဖစ္လာတယ္
သူ႔ကို လူေတြက တခမ္းတနား က်ိမ္ဆဲၾကတယ္
သူလဲ ေလတိုက္ခံျပီး လူတလံုးသူတလံုးျဖစ္လာတယ္
တခ်ိဳ႕လူေတြက သူ႔အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔
သူ႔ကို ေမ့ေလ်ာ့သြားၾကတယ္
သူဆိုတာကို သူမွန္းမသိေတာ့တဲ့အထိ
သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္
သူ႔အမွတ္တရေတြ ေရးဖြဲ႔တယ္
သူ႔အေၾကာင္းဇာတ္ထုပ္ေတြမွာ သူကမင္းသားပဲ
(ဒါေပမဲ့)...
ဗီလိန္ဆန္ဆန္ ဇာတ္ရုပ္အေၾကာင္းေျပာတိုင္း
သူ႔ကို မထိတထိ သတိရၾကတယ္
သူ႔ကိုပံုၾကီးခ်ဲ႕ၾကတယ္
သူ႔ကို ခိုးကူးၾကတယ္
သူကေတာ့တိတ္တိတ္ေနတယ္
စကားတခြန္းပဲ ထပ္တလဲလဲေျပာတယ္
""စာရြက္ေပၚမွာေဘာပင္နဲ႔ေရးမွ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး
ေျမၾကီးေပၚမွာ တုတ္နဲ႔ေရးလဲ ကဗ်ာပဲ "" ....
သူထပ္တလဲလဲ ေျပာတယ္
ထပ္တလဲလဲေျပာတယ္
ထပ္.....တ......လဲ......လဲ ...ေျပာတယ္
ေျပာရင္းနဲ႔ သူလဲက်သြားတယ္
သူ႔ေဘးမွာ ကဗ်ာေရးတဲ့ တုတ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔
သူ႔ေဘးမွာ သူေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးနဲ႔
.......................................................................
...........................................................................
.......................................................................။။။။
=============================================
ကြ်န္ေတာ့လက္ေပၚမွာတင္ ဆံုးပါးသြားတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာေလး တနွစ္ျပည့္အမွတ္တရေလးပါ
Labels:
ကဗ်ာမ်ား
အတၱဳပၸတၱိ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ျပန္ခိုးၾကည့္ရတာ
စိတ္ေတြေတာင္ ေညာင္းတယ္
အတၱသို႔ ခရီးတေခါက္.....
ဘယ္သူမွမပါလဲ ငါ့ရထားက ဘူတာကို၀င္မွာပါ
ေလာင္စာျဖစ္သြားတဲ့ ျပကၡဒိန္အတြက္
မီးေတာက္ေလးက ငိုေနမယ္ထင္သလား
ဒါနဲ႔ပဲ မ်က္လံုးေတြက ထူထူထဲထဲ က်လာတယ္
သူမ်ားလွ်ာေပၚလဲ ေလွ်ာက္တတ္ခဲ့ျပီးျပီ
အဆိပ္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ အဆိပ္ေတြလဲ ေသာက္တတ္ခဲ့ျပီ
ဖိနပ္မစီးတတ္ရံုနဲ႔ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ အႏၶတေယာက္
ထပ္တလဲလဲ ေသတယ္..
အလင္းမရွိတဲ့ မီးအိမ္ကို ကိုင္မိရံုပါ
လမ္းမျပနိုင္တဲ့ သံလိုက္အိမ္ေျမာင္တခုရဲ႔ မ်က္ရည္ဆိုတာ
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ လြမ္းမိတဲ့ မိုးရာသီပဲ
အေဖာ္မပါေပမဲ့ တေယာက္ဆိုတေယာက္ပဲ ဒုကၡေရ
သူရဲေကာင္းဆိုတာ ရန္သူဘက္ကၾကည့္ရင္
အၾကီးဆံုး ရန္သူပဲ...
ငါ့၀ဋ္နာန႔ဲငါ ခပ္တိုးတိုးမိုက္ပါရေစ...
ျဖတ္ေလွ်ာက္မိတဲ့ ခရီးက ႏြံအိုင္ျဖစ္ေနေတာ့လဲ
ငါ့ေျခေထာက္မွာ ရြံ႕ေပတာ မဆန္းခဲ့ဘူးေပါ့......။။။။
စိတ္ေတြေတာင္ ေညာင္းတယ္
အတၱသို႔ ခရီးတေခါက္.....
ဘယ္သူမွမပါလဲ ငါ့ရထားက ဘူတာကို၀င္မွာပါ
ေလာင္စာျဖစ္သြားတဲ့ ျပကၡဒိန္အတြက္
မီးေတာက္ေလးက ငိုေနမယ္ထင္သလား
ဒါနဲ႔ပဲ မ်က္လံုးေတြက ထူထူထဲထဲ က်လာတယ္
သူမ်ားလွ်ာေပၚလဲ ေလွ်ာက္တတ္ခဲ့ျပီးျပီ
အဆိပ္ေယာင္ေဆာင္တဲ့ အဆိပ္ေတြလဲ ေသာက္တတ္ခဲ့ျပီ
ဖိနပ္မစီးတတ္ရံုနဲ႔ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ အႏၶတေယာက္
ထပ္တလဲလဲ ေသတယ္..
အလင္းမရွိတဲ့ မီးအိမ္ကို ကိုင္မိရံုပါ
လမ္းမျပနိုင္တဲ့ သံလိုက္အိမ္ေျမာင္တခုရဲ႔ မ်က္ရည္ဆိုတာ
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ လြမ္းမိတဲ့ မိုးရာသီပဲ
အေဖာ္မပါေပမဲ့ တေယာက္ဆိုတေယာက္ပဲ ဒုကၡေရ
သူရဲေကာင္းဆိုတာ ရန္သူဘက္ကၾကည့္ရင္
အၾကီးဆံုး ရန္သူပဲ...
ငါ့၀ဋ္နာန႔ဲငါ ခပ္တိုးတိုးမိုက္ပါရေစ...
ျဖတ္ေလွ်ာက္မိတဲ့ ခရီးက ႏြံအိုင္ျဖစ္ေနေတာ့လဲ
ငါ့ေျခေထာက္မွာ ရြံ႕ေပတာ မဆန္းခဲ့ဘူးေပါ့......။။။။
Labels:
ကဗ်ာမ်ား
သူမ စုတ္ျဖဲသြားတဲ့ တနဂၤေႏြတျခမ္း
ရူးရူးမုိက္မုိက္ပါပဲ…
တနဂၤေႏြေတြဆီကို ေျပးလာလုိက္ရတာ
တစ္ေန႔က ေသာၾကာေန႔ေလးအထိ
ငါ ၿပံဳးေနတတ္ခဲ့တယ္ ၊၊ ၊၊
ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့…
အခုေတာ့ ပင္လယ္မျဖစ္လုိက္ရတဲ့ လိႈင္းေလးကို
ေပြ႕ပိုက္သိမ္းဆည္းခဲ့ရ…
သင္းကြဲတယ္ဆုိတာ..
ပလက္ေဖာင္းေလး နံေဘးက
ေျခာက္ကပ္စြာတိုးတိတ္သြားတဲ့ သီခ်င္း
တေယာသံေလးလည္း ငိုေနခဲ့ၿပီ ၊၊
သေကၤတေလး ကြဲရွသြားတဲ့ညေနမွာေပါ့
ဘာမွ မရလုိက္ေပမယ့္
ငါ အားလံုးကို ထားခဲ့လိုက္ရတယ္ ၊၊
ငါ မငိုခဲ့ပါဘူး . . .
စိုမွာစိုးလို႔ တိတ္ပစ္လုိက္ရတဲ့ မိုးေတြလုိ
ငါ မငိုခဲ့ပါဘူး ကြယ္
တနဂၤေႏြေတြဆီကို ေျပးလာလုိက္ရတာ
တစ္ေန႔က ေသာၾကာေန႔ေလးအထိ
ငါ ၿပံဳးေနတတ္ခဲ့တယ္ ၊၊ ၊၊
ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့…
အခုေတာ့ ပင္လယ္မျဖစ္လုိက္ရတဲ့ လိႈင္းေလးကို
ေပြ႕ပိုက္သိမ္းဆည္းခဲ့ရ…
သင္းကြဲတယ္ဆုိတာ..
ပလက္ေဖာင္းေလး နံေဘးက
ေျခာက္ကပ္စြာတိုးတိတ္သြားတဲ့ သီခ်င္း
တေယာသံေလးလည္း ငိုေနခဲ့ၿပီ ၊၊
သေကၤတေလး ကြဲရွသြားတဲ့ညေနမွာေပါ့
ဘာမွ မရလုိက္ေပမယ့္
ငါ အားလံုးကို ထားခဲ့လိုက္ရတယ္ ၊၊
ငါ မငိုခဲ့ပါဘူး . . .
စိုမွာစိုးလို႔ တိတ္ပစ္လုိက္ရတဲ့ မိုးေတြလုိ
ငါ မငိုခဲ့ပါဘူး ကြယ္
ဒီ အေငးေလးေတြ တျဖည္းျဖည္းေဝးေတာ့မယ္ ၊၊
ဘယ္လိုမွ ေျဖလို႔မရခဲ့ဘူး .. ၊၊
ေနာင္လာမယ့္ တနဂၤေႏြေတြဆုိ
သူမကို ျပန္မရေတာ့ဘူး
ဘယ္လိုမွ ေျဖလုိ႔မရခဲ့ဘူး ...၊၊
မနက္ျဖန္ေတြကို စိုက္ပ်ိဳးေပးႏိုင္မလား တဲ့ ...
........................................
ဘယ္လုိမွ ေျဖလို႔ မရခဲ့ပါဘူး ...
ေမးခြန္းတုိးတိုးေလးေတြရယ္ ၊၊
သူမ မ်က္ႏွာအလႊဲမွာ
တနဂၤေႏြေလး ျပတ္ရွသြား……
ၾကယ္ေတြကိုယ္စား ေႀကြသြားခဲ့ရတယ္
ေနာင္လာမယ့္ တနဂၤေႏြေတြဆုိ
သူမ ျပန္မလာေတာ့ဘူး ၊၊
................................................ဇာတိ...................
ကိုဇာတိရဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ ..ကြ်န္ေတာ့ရဲ႔ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႕နဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနလြန္းလို႔ပါ
Subscribe to:
Posts (Atom)
