တနဂၤေႏြေတြဆီကို ေျပးလာလုိက္ရတာ
တစ္ေန႔က ေသာၾကာေန႔ေလးအထိ
ငါ ၿပံဳးေနတတ္ခဲ့တယ္ ၊၊ ၊၊
ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့…
အခုေတာ့ ပင္လယ္မျဖစ္လုိက္ရတဲ့ လိႈင္းေလးကို
ေပြ႕ပိုက္သိမ္းဆည္းခဲ့ရ…
သင္းကြဲတယ္ဆုိတာ..
ပလက္ေဖာင္းေလး နံေဘးက
ေျခာက္ကပ္စြာတိုးတိတ္သြားတဲ့ သီခ်င္း
တေယာသံေလးလည္း ငိုေနခဲ့ၿပီ ၊၊
သေကၤတေလး ကြဲရွသြားတဲ့ညေနမွာေပါ့
ဘာမွ မရလုိက္ေပမယ့္
ငါ အားလံုးကို ထားခဲ့လိုက္ရတယ္ ၊၊
ငါ မငိုခဲ့ပါဘူး . . .
စိုမွာစိုးလို႔ တိတ္ပစ္လုိက္ရတဲ့ မိုးေတြလုိ
ငါ မငိုခဲ့ပါဘူး ကြယ္
ဒီ အေငးေလးေတြ တျဖည္းျဖည္းေဝးေတာ့မယ္ ၊၊
ဘယ္လိုမွ ေျဖလို႔မရခဲ့ဘူး .. ၊၊
ေနာင္လာမယ့္ တနဂၤေႏြေတြဆုိ
သူမကို ျပန္မရေတာ့ဘူး
ဘယ္လိုမွ ေျဖလုိ႔မရခဲ့ဘူး ...၊၊
မနက္ျဖန္ေတြကို စိုက္ပ်ိဳးေပးႏိုင္မလား တဲ့ ...
........................................
ဘယ္လုိမွ ေျဖလို႔ မရခဲ့ပါဘူး ...
ေမးခြန္းတုိးတိုးေလးေတြရယ္ ၊၊
သူမ မ်က္ႏွာအလႊဲမွာ
တနဂၤေႏြေလး ျပတ္ရွသြား……
ၾကယ္ေတြကိုယ္စား ေႀကြသြားခဲ့ရတယ္
ေနာင္လာမယ့္ တနဂၤေႏြေတြဆုိ
သူမ ျပန္မလာေတာ့ဘူး ၊၊
................................................ဇာတိ...................
ကိုဇာတိရဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ ..ကြ်န္ေတာ့ရဲ႔ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႕နဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနလြန္းလို႔ပါ
0 comments:
Post a Comment