ေန႔ေရာညပါလြမ္းေနေၾကာင္း တံခါးေတြက ေျပာေနတယ္ ။ မနွင္းေ၀ ။
က်န္းခန္႔သာလို႔ မာပါစ ။ လို႔ နႈတ္ဆက္လိုက္ဖို႔ ။ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ဆံုေတြခ်ိန္မရွိ ။
ေတာ့ဘူးဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ ။ တကယ္ေ၀းသြားၾကျပီဆိုတာ ။
အိပ္မက္မက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး ။ မနွင္းေ၀ ။ တနဂၤေႏြေန႔မ်ား ။
အားလံုးကို ေျမျမဳပ္ပစ္ဖို႔ ဘယ္သူကူညီနိင္မလဲ ။ဆိုတာ ဘယ္သူ သိနိုင္မလဲ ။ လို႔ ရင္ဘတ္ဖြင့္ျပီး ။
ထက္ျခမ္းျပဲ ေလယာဥ္လက္မွတ္ေပၚက ေန႔စြဲ ။ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ တစ္ခု ။ နွင့္ အတူ အျပာေရာင္မိန္းမပတ္နာရီတစ္လံုး ။ အိပ္မက္မဟုတ္ေၾကာင္း ေသခ်ာသည္ထက္
ပိုေသခ်ာေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ မနွင္းေ၀ ။
က အိပ္မက္ထဲ သိပ္လွလြန္းေနရဲ႕ ။ အရမ္း၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ ျပက္လံုး ။
စကားလံုး မိုင္းဗံုး ။ ဒီနူးညံ့မႈက ခရစ္နွစ္ တျခမ္းသာသာပဲ ခမ္းနားခဲ့တယ္ ။ ဆိုတာ ။
အသည္းကြဲရာသီ အခင္းအက်င္းထဲ လက္လြတ္စပယ္ ျပဳတ္က်သြားတယ္ ။
မနက္တိုင္း နင္နွိဳးမဲ့ ဖုန္းသံေလးကို လြမ္းေနမယ္ ။ ဆိုတာ မနွင္းေ၀ရဲ႕ က်ိန္စာ ။
ေတြ ကြ်န္ေတာ့မွာ တယုတယေပြ႔ပိုက္လို႕ ။ နင္ျပန္လာမဲ့ တေန႔က်ရင္ ။ ထက္ျခမ္းျပဲ ေလယာဥ္လက္မွတ္ေပၚက ေန႔စြဲထဲမွာ အရိပ္ေတြရွိေလလိမ့္မလား ။
လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေသြးရူးေသြးတန္း လိုက္ရွာမိတယ္ ။ ဆိုတာ မနွင္းေ၀ သိမွသိပါေလစ ။
အိပ္ယာ၀င္ တယ္လီဖုန္းသံမ်ား ။ ျပကၡဒိန္ေပၚက မင္နီၾကက္ေျခခတ္မ်ား ။
အားလံုးကို ေျမျမဳပ္ပစ္လိုက္ဖို႔ ။ ဘယ္သူကူညီနိုင္မလဲ ။
ကြ်န္ေတာ္က ေမးခြန္းေတြထဲ ထဲထဲ၀င္၀င္ေနထိုင္ရတာ ေပ်ာ္တယ္ ။ ဆိုတာ မနွင္းေ၀ သိမွသိပါေလစ ။
လို႔ ကြ်န္ေတာ့ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေမးမိတယ္ ။မနွင္းေ၀ သိမွသိပါေလစ ။
တနဂၤေႏြ မပါတဲ့ ျပကၡဒိန္ကို ခုထိ ရွာမေတြ႔ေသးတာ ကြ်န္ေတာ္သိပ္ညံ့ေနပံုပဲ ။ လို႔ ညနက္နက္ေတြထဲ ေတြးမိတယ္ ။ မနက္ျဖန္ေတြတိုင္းဟာ
ေရာက္မလာခင္ကတည္းက ေျခာက္ေသြ႕ ။ ေနျပီဆိုတာကို
ကြ်န္ေတာ္တိုးတိုးေလးေျပာၾကည့္မယ္ ။ မနွင္းေ၀ ။ အရင္လို
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ပါ ။ ဒါ ၀မ္းနည္းစရာ ျပက္လံုးတစ္ခု ။ ဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္ ၀န္ခံပါတယ္ ။ တနဂၤေႏြေန႔မ်ား ။ အားလံုးကို ေျမျမဳပ္ပစ္ဖို႔
ဘယ္သူကူညီနိင္မလဲ ။ဆိုတာ ဘယ္သူ သိနိုင္မလဲ ။ လို႔ ရင္ဘတ္ဖြင့္ျပီး ။
ကြ်န္ေတာ္ တိတ္တိတ္ကေလး ငိုေနတာကို ။ မနွင္းေ၀ သိမွသိပါေလစ ။
- မင္းလုလင္ -
1 comments:
ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ အရမ္းႀကဳိက္တဲ့ကဗ်ာထပ္ဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ
Post a Comment