Subscribe:

က်ဳပ္တို႔က လူငယ္ ( ၂ )

အဲ့ဒီေန႔တုန္းက မိုးေတြရြာလား မရြာလား ေသခ်ာမသိသလို
အဲ့ဒီေသခ်ာမသိျခင္းဟာ ျမိဳ႕မွာလား ရြာမွာလားဆိုတာလဲ တဆင့္စကားတဆင့္နား
က်ဳပ္တို႔နားထဲကို ဆယ့္ကိုးရာစုၾကီး ပစ္၀င္လာခဲ့တာ
က်ဳပ္တို႔ပါးစပ္ကေန ေလထုကိုစတင္ညစ္ႏြမ္းေစခဲ့တာ
အဲ့ဒီေသခ်ာမသိတဲ့ ေနရာကေန က်ဳပ္တို႔လာခဲ့တယ္
ပံုစံခြက္ေတြကို ပံုစံတက် သြန္ေမွာက္ပစ္ခဲ့ၾက  စားၾကြင္းစားက်န္ဟာ ေရာဂါပဲ
ေနာက္ဆံုးတစက္ထိ အရသာရွိေစမဲ့ ေကာ္ဖီ နဲ႔ ဘ၀ကိုပက္သြင္းထားတာ
သစ္ကိုင္းဖ်ားေလး တအိအိ လႈပ္ခါက်န္ေနခဲ့တဲ့အထိ က်ိဳးက်သြားမဲ့အထိ
ခါေတာ္မီအေရာင္အဆင္းနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ေခတ္ ( ဟာ )
ရင္သားေသးလွီလွတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ ဖ်ားေယာင္း
ျမဴဆြယ္ေနသလို ရင္ခုန္စရာမေကာင္းေတာ့ဘူး
က်ဳပ္တို႔ကလူငယ္
တက္က်မ္းကိုခါးမွာထိုးရင္း ေသနတ္ပစ္တမ္းလဲ ေဆာ့ခ်င္ေဆာ့မယ္
မိုးေရထဲလမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ညဟာ တိမ္ေတြလိုေပါ့ပါးပစ္လိုက္ၾက
အေရခြံကိုစိတ္နဲ႔တသားတည္း၀တ္ဆင္ထားခဲ့တဲ့ အလင္းနဲ႔
လြတ္လပ္မႈကို လက္ပတ္နာရီလိုပတ္မယ္ ( မၾကာခဏ ထုတ္ထုတ္ၾကည့္မယ္ )
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္မယ္ သူရဲေကာင္းေတြကိုအေလးျပဳမယ္ ဂိမ္းကစားမယ္
နီယြန္မီးေရာင္ေတြ ေမာ့ေသာက္တဲ့အခါ လမ္းေျပာင္းျပန္လဲ ေမာင္းခ်င္ေမာင္းမယ္
က်ဳပ္တို႔ကလူငယ္
အေရာင္ေတာက္ေတာက္ရိုင္းစိုင္းမႈေတြ နဲ႔
အေသြးအသားထဲ ေမတၱာတရားကို မိုးလံုေလလံုကိုးကြယ္တယ္
ပုခံုးေပၚတြန္းတင္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြအတြက္
လက္ဖ်ံမွာထိုးထားတဲ့တက္တူး
ကိုယ္ပိုင္ရာသီဥတုဟာ ( ဘယ္ေတာ့မွ ) ကြက္ၾကားမိုးမရြာဘူး
မိုးနည္းေဒသရဲ႕ေခြ်းတစက္စက္ မိုင္နွစ္ဆယ္လို
/ ဒါမွမဟုတ္ /
ေသြးတစက္စက္ အနွစ္နွွစ္ဆယ္လို
/ ဒါမွမဟုတ္ /
ေတာက္တခတ္ခတ္ဘ၀နွစ္ဆယ္လို
ျပိဳက်ေနတဲ့မနက္ျဖန္ထဲက အမွန္တရားဟာ
အပ္ဖ်ားတေထာက္စာအစက္အေျပာက္ေလးျဖစ္ေနရင္ေတာင္
မွန္ဘီလူးသံုးျပီး ျမင္ေအာင္ၾကည့္မဲ့ ( ၾကည့္ရမဲ ့)
က်ဳပ္တို႔ကလူငယ္
ဒီကစားကြက္အခင္းအက်င္းထဲ ဖ်က္ျမင္း မျဖစ္သြားေစဖို႔ပဲ ။

- မင္းလုလင္ -


( မိုင္တိုင္ ၂၄ မွ ဆက္လက္ထြက္ခြာ - Poetry Ebook - မွ )

0 comments:

Post a Comment